NUES
Φεστιβάλ Κόμιξ Στο Κάλιαρι 1 εως 8 Δεκέμβρη
ΦΕΣΤΙΒΑΛ NUES
Το φεστιβάλ NUES (που σημαίνει σύννεφα στη γλώσσα της Σαρδηνίας -αναφορά στα γνωστά "συννεφάκια" των κόμικς), είναι μια διοργάνωση αφιερωμένη στα κόμικς και τα κινούμενα σχέδια των χωρών της Μεσογείου. Εφέτος διάγει αισίως τον 3ο χρόνο λειτουργίας, με ένα πρόγραμμα που καλύπτει διάφορους τομείς: εκθέσεις πρωτοτύπων, παρουσίαση νέων εκδόσεων κόμικς, signing από σχεδιαστές που θα είναι παρόντες, εργαστήρια αφήγησης και σχεδίασης, καθώς και εργαστήρια claymation (ταινίες "κινούμενης" πλαστελίνης) για παιδιά, προβολές ταινιών κινουμένων σχεδίων κ.λπ.
Οπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος υπάρχει μια τιμώμενη χώρα της Μεσογείου. Στην πρώτη διοργάνωση (2008) ήταν η Ελλάδα, με μια ομαδική έκθεση Ελλήνων σχεδιαστών κόμικς (Γ. Μπότσος, Σπ. Δερβενιώτης, Χρ. Δημητρίου, Θ. Πέτρου, Η. Κυριαζής, Τ. Παπαϊωάννου, Δ. Τιμπιλής) συν την παρουσίαση ελληνικών γελοιογραφιών από την περίοδο του ελληνοϊταλικού πολέμου και προβολή της πρώτης ελληνικής ταινίας κινουμένων σχεδίων ("Ο Ντούτσε αφηγείται τα κατορθώματά του" του σκιτσογράφου Σταμάτη Πολενάκη, 1946). Πέρυσι ήταν η σειρά της -τέως- Γιουγκοσλαβίας με τον γνωστό (από δημοσιεύσεις στη "Γαλέρα") Σέρβο Αλεκσάνταρ Ζόγκραφ και τη Σλοβένα εκδότρια του αβάν-γκαρντ περιοδικόυ "Stripburger" (που είχε παρουσιαστεί σε παλαιότερο φεστιβάλ της "Βαβέλ"), Κατερίνα Μίροβιτς.
Εφέτος είναι η σειρά, όχι ακριβώς μιας χώρας, αλλά μιας σπαρασσόμενης από συγκρούσεις περιοχής: Ισραήλ και Παλαιστίνη δίνουν από κοινού το "παρών". Οχι με δύο -ανεξάρτητες η μια της άλλης- παρουσιάσεις, αλλά με έργα που δημιούργησαν από κοινού φοιτώντας στις ίδιες σχολές. Τα κόμικς με τις "διπλές" υπογραφές θα εκτεθούν στους χώρους του φεστιβάλ και οι ταινίες κινουμένων σχεδίων και πλαστελίνης που συν-σκηνοθέτησαν, θα προβάλλονται από 1-8 Δεκεμβρίου στο Κάλιαρι, όπου και η έδρα του φεστιβάλ.
Άρης Μαλανδράκης
Κρίση των περιοδικών κόμιξ στην Ελλάδα - Έλληνες δημιουργοί στο διαδίκτυο.
Φέτος θα είμαι προσκεκλημένος να μιλήσω και έχω επιλέξει το παραπάνω θέμα. Τα λίγα περιοδικά που κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα έχουν γίνει πλέον παρελθόν και μαζί και οι μικρές ιστορίες Κόμιξ.
Ένας δημιουργός πλέον μπορεί να στραφεί:
- Σε κάποιους εκδοτικούς οίκους, όπου θα μπορούσε θεωρητικά να εκδώσει τη δουλειά του (Άλμπουμ)
- Στη μετανάστευση, Αμερική ή Γαλλία. (Πολλοί το έχουν κάνει και πάνε και πολύ καλά)
- Στην ψηφιακή τυπογραφία! ( πολύ ενδιαφέρον) Όπου μπορεί να τυπώσει έναν μικρό αριθμό βιβλίων ή Fanzines 50-100 με μικρό κόστος (αυτοέκδοση)
- Στο διαδίκτυο. Ο πιο φθηνός τρόπος, "ανεβάζει" τη δουλεία του, έρχεται σε επικοινωνία με το κοινό του και σε συνδυασμό με το προηγούμενο (αυτοέκδοση) την διαθέτει.
Θα μπορούσα να προτείνω και ένα "ιντερνετικό κομιξοπεριοδικό" Αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία...
Το σκεπτικό είναι να κάνω μια παρουσίαση των Ελλήνων δημιουργών κόμιξ, συγκεντρώνοντας τα links των ιστοσελίδων τους στο δικό μου blog και να προβάλλω τις δουλειές τους, στους συνάδελφους Ιταλούς, ανοίγοντάς τες από κει. Επίσης προσπαθώ να μαζέψω στατιστικά στοιχεία για το πόσα άλμπουμ (Ελλήνων) τυπώνονται το χρόνο και πόσα "κομμάτια" πουλάνε. Αν υπάρχει δηλαδή τρόπος να ζήσει κάποιος στην Ελλάδα από αυτή τη δουλεία και μόνο!
